+ tired like SUGAR +

My lips like sugar... like sugar sebab orang nye yang sweet (haktui, poyos aje)... oke² back to da topik... diz wik memang lah amat memenat kan tubuh dan badan saye yang taff ini (taff la sangat)... nak tau sebab ape? sebab hari sabtu (15082009), my makcu ade konvo kat UKM.. so kami se-family harus menjage anak² nya... oh, sikit aje.. tak ramai, 3 orang je... tapi suare mereka aje... Ya Ampun... terlebih² dari 3 orang... saket woo kalau korang kene penangan jeritan mereka.. mau tekeluar gegendang aku.. hahaha.. oke tipu aje...

cute tak dis boi? name die Amirul... belom pape da kene plaster kat atas mate... sebab die telanggar bucu meje kt rumah saye.. cian die, bedarah.. tak sempat nk amek gambar mase tu.. kelam sangat... die ni suke begambar.. letak je lense korang depan die.. pasti die tinguk tanpe rase segan silu tersipu²...

ini pulak Aimi... kak ngah kepada Amirul... die ni pemalu orang nye.. bile letak lense, mau tunduk 90 darjah ke lantai... tapi saye peduli ape.. saye punye lense, suke hati la, janji dapat... ouh, kak long mereka tak dapat lak sebab asyik lari²... malas nak kejar...

...................................................................................

Dalam tengah hari, kami sume pegi nak tengok rumah lame kat Shah Alam.. before keluar rumah, mama cari pampers Amirul... bace sendiri la perbualan mama dengan Aimi...

mama : Aimi pakai pampers tak?
Aimi : tak.
mama : Amirul pakai pampers kan?
Aimi : Amirul memang la pakai sebab die kan budak kecik (sleng kanak²)
mama : kat mane mak letak pampers Amirul? mak tam nak bawak spare ni.
*Aimi mendiam diri seketika*
saye : Aimi, kat mane pampers Amirul?
Aimi : kat dalam seluar die la.
*Ya Allah, sebaek la awak tu budak² lagi*

*comel je*

Bile da penat bejalan, akhirnya :

*tetidur juga*

...................................................................................

Cerita hari ini pulak (Ahad-16Ogos2009), awal² pagi tadi, mama da kejut kate, family bakal along nak datang.. kelam²... sempat la masak bihun+kek batek+murtabak...then dalam petang siket, teman along pegi wedding kawan die kat Dewan perbandaran Putrajaya... kami sampai lambat pun, majlis da nak habis pun... tapi ape yang penting? kejesame... eh tak tak.. yang penting, saye dapat :

*hadiah dari pengantin*

*cupcake*

Da lame mengimpikan bende ini.. tak de sape yang sudi bagi (sedey la konon)... tapi seyes, da lame mengimpikan bende ini *ulang suare*...